به نام ايزد يكتا
سلام بر مهدي منجي انسانها و سلام بر شما
وقتي مي خواستم از مدينه النبي صلي الله عليه و آله خارج شوم- تصور مي كنم همه كساني كه به آن قطعه از بهشت مشرف شده اند تجربه دارند كه نمي توان به راحتي آن مكان مقدس را ترك كرد- تحت هيچ شرايطي نمي توان جدا شد، اما اين شعر مرا آرام كرد:
هرجا كه عزا بر من مظلومه گرفتند
آرام نگرفتند حسين (عليه السلام) و حسن (عليه السلام) آن جا
انقدر پي قبر من زار نگرديد
هر جا كه دلي مي شكند قبر من آن جاست
از طرفي هم از اين اعتراض جاودانه بانوي دو عالم حضرت فاطمه زهرا سلام الله عليها، با آن وقايع پيشين و فعلي، بعدها به اين شعر رسيدم:
حالا كه دشمن پست، شرم و حيا ندارد
شكر مي كنم خدا را، زهرا (سلام الله عليها)حرم ندارد
اما اين -مخفياً قبراً- ما را مي كشد...
يا رب فاطمه سلام الله عليها، بحق فاطمه سلام الله عليها، اشف صدر فاطمه سلام الله عليها، بظهور الحجه عليه السلام
اللهم عجل لوليك الفرج
در پناه حق
يا علي!