سلام آرمياي عزيز.

نمي‏دونم اين چه آتيشي هست كه تو دلم روشن شده.

از هفته پيش كه در مورد شهيد ايليا خوندم و بعد با وبلاگ شما آشنا شدم، مطالب بعدي كه در مورد ايشون خوندم، نمي‏دونم، نمي‏دونم چه اتفاقي برام افتاده. آرامش ندارم مخصوصا وقتي كه وارد اين وبلاگ مي‏شم.

خدايا چنان كن سرانجام كار

تو خشنود باشي و ما رستگار

موفق باشي.

يا علي مدد