كاش مشك سوراخ نمي شد، به خاطر لبهاي خشكيده ي كودكان.
كاش مشك سوراخ نمي شد،به خاطر جگر سوخته از عطش حسين.
...كاش مشك سوراخ نمي شد،
تنها به خاطر دل مهربان تو كه بي آب ، تاب برگشتن به خيمه را نداشت.
