سفارش تبلیغ
صبا ویژن

 

 ● ای دل غلام شاه جهان باش و شاه باش سه شنبه 84 دی 27 - ساعت 3:42 عصر - نویسنده: ارمیا معمر

لــَوْ اَجـتـَمـَع النّاس عَلی حُبِّ عَلی ابن ابیطالب(علیه السلام) لـَما خـَلـَق الله عَزّوَجَل النّار

* * *

   شعر زیر یکی از سروده های حضرت حافظ(علیه الرحمه) می باشد که از دیوان ایشان حذف کرده اند؛ ولی در نسخه های قدیمی موجود است! تا کور شود چشم هر آنکه نتْـواند دید!

ای دل غـلام شـاه جـهان بـاش و شـاه بـاش       پـیـوسـتـه در حـمــایـت و لـطـف الـ"ـــه بـاش
از خــارجـی هــــزار بـه یـک جـو نـمـی خـرنـد       از کـــوه تــا به کـــوه مـنــافـق سـپــاه بــاش
چـون احـمـدم(ص) شفیـع بـود روز رستـخـیـز       گــو ایـن تـن بـلاکــش مـن پــر گـنــاه بــاش!
آن را که دوستی عـلی(ع) نیست کافر است       گـــو زاهـــد زمــانــه و گــو شــیـخ راه بــاش
امـروز زنـده ام بـه ولای تـو یــا عــــــــلـی(ع)       فـردا بـه روح پـــاک امــامــان (ع) گــواه بـاش
قبر امـام هـشتم و سلطــان دیـن رضـــــا(ع)       از جــــان بـبـوس و بـر در ِ آن بــارگــــاه بـاش
دستـت نـمی رسد که بـچـینی گـلی ز شاخ       بـــاری بـه گـلـــبـن ایــشــــان گـیــــاه بــاش
مــرد خــدا شـنــاس کـه تـقـوی طـلــب کـند       خواهی سـپـیـد جامه و خـواهی سیـاه باش
حـــافـظ طـریـق بـنـدگـی شـــاه پـیـشـه کـن
وآنــگـاه در طــریـــق چــو مــــردان راه بـــاش

* * *

   همچنین اسنادی موجود می باشد که نشان می دهد حافظ در حدود سال 770 هـ.ق. به ولایت امیرالمؤمنین علی علی السلام ایمان آورده و شیعه شده است! به دلیل طولانی شدن مطلب از ارائه آنها معذورم. ان شاء الله در فرصتی دیگر به این موضوع هم می پردازم.

* * *

پی نوشت:
(1) در روز عید غدیر (29 دی) ساعت 10 صبح منتظر یک آپ دیت توپ از طرف ارمیا باشید!
با این سرویس جدید پارسی بلاگ خیلی حال می کنم! آدم میتونه وقتی هم که نیست آپ دیت کنه! مطلب رو مینویسی و بهش میگی در فلان تاریخ و فلان ساعت ارسالش کن!

(2) به دوستان شهید ایلیا مژده بدم که یکی از خاطراتش را در هفته ی بعد – ان شاء الله – براتون خواهم فرستاد! ببخشید که یه مدت نبودم!

 

حرف آخر:
«ذکر علی فوق عبادة»

حیدر مدد


 

نظرات شما ( )

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

جمعه 103 آذر 2

d
خانه c
d سجل c
d
نامه رسون c


خانه‌ی دوست کجاست!؟


به ذره گر نظر لطف بوتراب كند /// به آسمان رود و كار آفتاب كند


همسر مهربان
عرفه (حسین آقا)
عمداً (مهدی عزیزم)
مختصر (روح‌اله رحمتی‌نیا)
ترنج
راز خون (سجاد)
مشکوة
لب‏گزه
دیاموند

 


ارمیا نمایه

امام مثل بقیه نبود. با همه فرق می‌کرد. امام مثل هوا بود. همه آن ‌را تجربه می‌کردند. به نحو مطبوعی، عمیقاً آن ‌را در ریه‌‌ها فرو می‌بردند. اما هیچ‌‌وقت لازم نبود راجع به آن فکر کنند. هوا ماندنی است. امام دریا بود. ماهی حتی اگر نهنگ هم باشد، درکی از خارج آب ندارد. امام مثل آب بود. ماهی‌‌ها به‌‌‌جز آب چه ‌می‌دانند؟ تمام زندگیشان آب است. وقتی ماهی از آب جدا شود، روی زمین بیفتد، تازه زمینی که آرام‌تر از دریاست، شروع می‌کند به تکان‌خوردن. ماهی دست و پا ندارد! وگرنه می‌شد نوشت که به ‌نحو ناجوری دست و پا می‌زند. تنش را به زمین می‌کوبد. گاهی به اندازه طول بدنش از زمین بالاتر می‌رود و دوباره به زمین می‌خورد. علم می‌گوید ماهی به خاطر دورشدن از آب، به دلایلی طبیعی، می‌میرد. اما هر کس یک بار بالا و پایین پریدن ماهی را دیده باشد، تصدیق می‌کند که ماهی از بی‌آبی به دلایلی طبیعی نمی‌میرد. ماهی به‌خاطر آب خودش را می‌کشد!

ارمیا / رضا امیرخانی


نوشته‌های قبلی
هفتای‌اول( بهمن83 تا آذر84 !!!)
هفتای‌دوم( آذر84 تا بهمن84)
هفتای‌سوم( بهمن و اسفند84)
هفتای‌چهارم(فروردین‏واردیبهشت 85)
هفتای‌پنجم( اردیبهشت و خرداد 85)
هفتای‌ششم( خرداد و تیر85)
هفتای‌هفتم( تیر و مرداد85)
هفتای هشتم(شهریورتاآبان85)
هفتای نهم( آبان 85 تا آخر 86)
هفتای دهم(بهار،تابستان و پاییز87)
هفتای یازدهم(اسفند87 تا مهر88)

 


آوای ارمیا


 


جستجو در متن وبلاگ


 


کل بازدیدها: 311491
بازدید امروز: 20

بازدید دیروز:84


اشتراک در خبرنامه
 
با ارسال فرم فوق می‌توانید از به‌روز شدن وبلاگ باخبرشوید.