.

.

.

اگر تمام درهای دنیا هم به رویت بسته شدند باز هم به سمت خدا فرار کن !

و فِــرّوا إلی الله ...

حیدر مدد

یا نوزادی باشه که مادرش هفت مرتبه بین دو کوه هروله کنه و هربار سراب ببینه؛ ولی خدا از زیر پاهای نوزاد چشمه‌ای جاری کنه که بعد از هزاران سال حاجیا از اون چشمه برای شفا آب سوغات ببرن.

یا نوزادی باشه که بدون پدر به دنیا اومده باشه و با زبون گرفتن، مادر روزه‌دارش رو از موضع تهمت نجات بده.

یا نوزادی باشه که با دنیا اومدنش و به حرمتش آتش‌کده‌ای بعد از هزاران سال خاموش بشه، طاق بزرگی فرو بریزه، دریاچه‌ی خشکیده‌ای دوباره پرآب بشه و خیلی اتفاقات مهم دیگه تو دنیا بیوفته.

یا نوزاد سه روزه‌ای باشه که به حرمتش دیوار خانه خدا مجدد شکافته میشه و در آغوش پیامبرش میگه: از انجیل برات بخونم!؟ تورات!؟ یا قرآنی که هنوز نازل نشده!؟

یا نوزادی که در رحم با مادرش سخن می‌گفت و به مادر می‌فرمود اگه زنان مکه تنهات گذاشتن غصه نخور! من مونستم.

یا نوزادی که سه روز آسمونیا اونو پیش خودشون بردن و به جای لباسی که مادر از پشم شتر براش بافته بود حریر بهشتی تنش کردند.

فرقی نمی‌کنه نوزاد کی باشه. ولی باشه، نبی باشه، امام یا امام‌زاده‌ای؛ یا حتی یه نوزاد معمولی. بالاخره نوزاد حرمت داره. بابا...! اگه یه طلبکار بره در خونه بدهکاری، با عصبانیت در بزنه، بدهکار با بچه شیرخوارش بیاد دم در، طلبکار دلش نرم میشه و هرچه‌قدر هم بدخو باشه باز به حرمت اون نوزاد به باباش فرصت میده! «- باشه حالا بعداً پولمو بده...»

* * *

زره از تن بیرون کرد؛ امامه پیامبر را بر سر گذاشت، عبای پیامبر، شتر پیامبر... قرآن بر سر... «- حرامی را حلال کردم؟ حلالی را حرام کردم؟ خونی از شما بر گردن من است؟...» افاقه نکرد. ... رفت و دوباره بازگشت. ... حسین(ع) زیر عبایش چه پنهان کرده که حرمتش از قرآن بیشتره!؟ ... «- آبش ندید میمیره! بدید هم میمیره!» ...

بابا...! طلبکار هرچه‌قدر هم بد خو باشه به بدهکارش فرصت میده...!

السلام علی من هتک حرمته

الهی بدم المظوم

حیدر مدد      

موفقیت نتیجه قضاوت درست است.

قضاوت درست نتیجه تجربه است.

تجربه نتیجه قضاوت غلط است.

حیدر مدد       

مرا عهدی ست با جانان که تا جان در بدن دارم

هــواداران کــویــش را چو جـان خـویـشـتـن دارم

و اما عشق...

همان توحیدی که در عین وحدت مراتب و منازل بسیار دارد. گویی آفریده شدیم برای عشق ورزیدن؛ عاشق بودن؛ عشق به یک معشوق. و اگر هدف از خلقت جز عشق بود تکامل معنی پیدا نمی‏کرد. «و ما خلقت الجن و الانس الا لیعبدون» و تو ای انسان چگونه می‏خواهی کسی را که عاشقش نیستی عبادت کنی!؟

و اما عشق...

همان امانتی که از ازل برگردن ما نهادند. و نپرسیدیم چرا آسمان‏ها و زمین قبول نکردند!؟ کوه‏ها و دریاها و حتی ملائکه‏ی مقرب پروردگار! گوئی هیچ مخلوقی جز انسان خاکی آن‏جا نبود که بدون عاقبت اندیشی قالو بلی بگوید!

و اما عشق...

همان پیوندی که یک ماه است بدون در نظر گرفتن عقل معاش به یکی از جلوه‏های رحمت الهی «بله» گفتیم! و از آن‏جا که هر مخلوقی زوج آفریده شده و فرد یگانه کسی جز پروردگار بی‏همتا نیست دست در دست یکدیگر زندگی مشترک خود را با توکل بر خدا و با استعانت از امام زمانمان آغاز کزدیم! و از شهدای همیشه زنده‏ای که بانی آشنائی و ازدواجمان شدند می‏خواهیم راه و روش عشق‏ورزی که همان عبادت کردن است را به همه‏ی ما جوانان بیاموزند و در طی مسیر عاشقی یاریمان کنند!

و اما ...
امروز! بالاخره فرصت کردم در اولین ماه‏گرد ازدواجمان به ارمیایی که دلم برایش تنگِ تنگ شده بود (مثل لوله خودکار!) سر بزنم و به همگی اعلام کنم وبلاگ گذرگاه رفتن، همسر، همسفر، همراه، تاج سر، یار و یاور و رفیق شفیق وبلاگ ارمیاست و احترامش بر همگان واجب است!

امام ارمیا(!)

* * *

پی نوشت:

(1) نمی‌دونم آدم هم قبل از اینکه بله بگوید مثل ما از بزرگترهایش اجازه گرفت یا نه!؟
لابد گرفته دیگه...! چون بدون اجازه‌ی «علی» اصلاً نمی‌تونسته لب از لب باز کنه!

(2) اگر سفره‌ی خدا ماه روزه است و سفره‌ی امام حسین ماه محرم، سر سفره‌ی امام حسین کسانی را راه می‌دهند که سر سفره‌ی خدا هم راهشان نمی‌دهند...!

رمضان است و سر خوان خدا یار کجاست...!؟

حیدر مدد